Over tid har bruken av Internett endra seg. Frå å vere passive brukarar, har fleire av oss etter kvart blitt meir aktive – produsentar av innhald på Internett.
Web 2.0 er ei fellesbetegning på dei nye deltakardrevne, interaktive nettenestene. Ei samling av ulike teknologiar som brukast for å støtte samhandling og kommunikasjon over Internett, av mange kalla sosiale programvarer. Denne teknologien opnar mellom anna for mogleiken til samarbeid, produksjon, kreativitet, bygging av sosiale nettverk og tileigning av informasjon. Aktive deltakarar er vesentleg for vidare utvikling og vekst av desse programma.
Typiske eksempel på slik programvare er
Blogg,
Wiki,
Facebook,
Nettby,
Twitter,
You Tube og
Flickr. Felles for dei alle er at innhaldet er styrt av brukarane, og at innhaldet blir dela med andre.
Facebook og
Nettby er eksempel på sosiale nettsamfunn der medlemmane blir organiserte med brukarnamn og passord. Ein må vere medlem - ha ein eigen profil - for å ha innsyn. Desse samfunna blir for det meste bruka for å halde kontakt med familie og vener, og er ofte eit verkty for å formidle kvardagslege tankar og hendingar.
Ein wiki er open for alle, og brukarane er likestilte eigarar. Eit godt døme her er
Wikipedia. Dette er eit webbasert leksikon der innhaldet er bygt opp på dugnad.
Ein blogg derimot er som oftast eigd, formidla og kontrollera av ein enkeltperson. Andre kan kommentere innhaldet på sida. Antal personlege bloggar aukar kraftig. Det er enkelt å opprette ein blogg, og blir av mange bruka som verdifulle kjelder til informasjon og idemyldring. Sjølv syns eg det har vore spanande å bevege meg inn i denne verda.
Dei fleste skulane har i dag ei læringsplattform,
LMS - eit system som tilbyr funksjonar for kommunikasjon, samarbeid og publiserering. Systemet krev brukarnamn og passord for å få tilgang, og brukaren har ofte berre tilgang til enkelte rom. Plattforma er nyttig og trygg når oppgåver og tilbakemeldingar skal vere mellom elev og lærar, eller mellom elevane i klassa. Som foreldre får ein her berre tilgang til foreldrerom, og innsynet avgrensar seg til lesing av planar og anna informasjon.
Eg tenkjer at både wiki og blogg kan vere gode supplement til bruk i undervisning- og skulesamanheng. Begge vil vere nyttige verkty for å setje i gang skriveprosessar hjå elevane. Kunnskap blir dela med andre på ein ny og spanande måte. Mange som brukar blogg erfarer at kommentarar er vel så viktige som sjølve innlegget. Det set tankar i sving, og kan difor vere ein viktig veg i læringsprosessen. Det sosiokulturelle læringssynet blir her sentralt, der grunntanken er at eleven lærer best i samhandling med andre.
Læraren kan ha sin eigen blogg der t.d. planar og oppgåver blir lagt ut. Elevane kan blogge over gitte tema - eller rett og slett bruke bloggen for å skrive. Det kan vere skrivestafettar mellom elevar i ei klasse, eller kan hende på tvers av skular. Prosessorientera skriving kan skje på ein enkel måte med dette verktyet. Ein klasseblogg kan vere eit alternativ dersom bloggen ikkje skal vere så personleg. Der kan klassa i fellesskap legge ut stoff om eit bestemt tema dei jobbar med. Her er eksempel på ein
klasseblogg laga i samband med ein klassetur.
Kvalitet ,tryggleik og nettvett er viktige stikkord i denne samanheng. Det er viktig at elevane blir bevisste på kva som er akseptabel framferd i det offentlege rom. Det at stoffet ligg opent for alle, gjer at eigaren bør vere kritisk til kvaliteten på eiga skriving. Det er viktig at læraren tenkjer nøye gjennom kva, og korleis elevane skal bruke dette i skulesamanheng.
Mange av elevane er godt kjende med å bruke dei såkalla sosiale programvarene. Eg trur det er viktig å møte elevane på deira eigne arenaer. Kan hende vil dette vere med på å motivere elevane på ein ny måte i skulekvardagen.
